غار دانیال تنکابن

غار دانیال تنکابن یکی از زیباترین غارهای آبی کشور است که در استان مازندران باید از آن دیدن کرد. غار آبی دانیال با داشتن جاده دسترسی به جنگل یکی از مقاصد ارزشمند برای دوستداران طبیعت و غارنوردی در شمال کشور است. غار دانیال آبی که در سال های نه چندان دور کشف و شناسایی شد، اخیرا مورد توجه گردشگران قرار گرفته است. این غار جزو غارهای رودخانه ای ایران محسوب می شود و تنها یک شاخه یا گذرگاه اصلی دارد که طول آن حدود 1500 متر و عرض آن حدود یک و نیم متر است. مسیر اصلی با پیچ و خم های فراوان ادامه می یابد و از مسیرهای باریک پر از آب، حوض های کوچک و آبشارها می گذرد و در نهایت به چندین شاخه کوچکتر منتهی می شود.

غار آبی دانیال کجاست؟

غار آبی دانیال در استان مازندران، شهرستان سلمانشهر، روستای دانیال قرار دارد و یکی از جاذبه های گردشگری سلمانشهر به شمار می رود. برای رسیدن به غار دانیال ابتدا باید به سلمانشهر برسید. برای رسیدن به دهکده دانیال راه خیلی سختی نخواهید داشت. در مسیر چالوس به تنکابن و در کنار پروژه بزرگ هتل قو، خیابانی بسیار زیبا از شهر جدید سلمان شهر می گذرد و به روستای دانیال منتهی می شود. طول این جاده حدود پنج کیلومتر است. در انتهای روستای دانیال، قبل از شیب، وارد جاده سمت چپ شوید و تا آخرین ویلا ادامه دهید. از ماشین پیاده شوید و از رودخانه ای که در پایین دست دیده می شود عبور کنید و در سمت چپ رودخانه تا دوشاخه دوم ادامه دهید.

پس از رسیدن به دوشاخه دوم، مسیر سمت چپ را تا زیر یک دیوار سفید دنبال کنید. ورودی غار رو به شمال غربی است و در زیر این دیوار قرار دارد. برای رسیدن به غار دانیال باید حدود نیم ساعت تا یک ساعت پیاده روی کنید، جنگلی که زیبایی بی حد و حصر آن بخشی هیجان انگیز از برنامه سفر شما را تشکیل می دهد. برای رفتن به غار آبی دانیال هیچ تابلو و راهنمای تصویری وجود ندارد، اگر با GPS و تکنولوژی خوب نیستید از مهربانی اهالی کمک بخواهید.

معرفی غار دانیال تنکابن

غار دانیال پس از غار قوری در قلعه پاوه کرمانشاه، دومین غار بزرگ رودخانه ای ایران است. دمای داخلی این غار در طول سال تقریباً یکسان است. آب داخل غار از چندین چشمه کوچک که از شاخه های مختلف آن سرچشمه می گیرد تامین می شود. این آب کاملاً خالص و دارای نمک کم است که نوشیدن آن را بی خطر می کند. عمق جریان آب در قسمت های مختلف غار متفاوت است. اما به طور کلی از یک متر تجاوز نمی کند. البته این غار دارای چندین گذرگاه و بخش است که با بارندگی عمیق تر شده و عبور از آن تقریبا غیرممکن می شود.

غار آبی دانیال حاوی استالاگمیت ها و استالاکتیت ها (قطره ها و استالاگمیت ها) با قدمت چند میلیون ساله است که ساخت هر سانتی متر آن حدود 100 سال طول می کشد. مسیر آب آن طی میلیون ها سال با حرکت آب های زیرزمینی در سنگ آهک محلول شکل گرفته و به این سنگ ها شکل های عجیب و غریبی داده است.

زمان بازدید از غار دانیال

پس از ورود به ورودی غار، باید خشک بمانید. زیرا از همان ابتدا و 100 متر از ورودی غار وارد استخری می شوید که برای ادامه باید تا شکم در آن فرو بروید. همانطور که پیشرفت می کنید، با چندین نقوش سنگ آهکی روبرو خواهید شد که میلیون ها سال قدمت دارند.

پس از حدود 300 متر از اولین استخر، به فضای باز بزرگی خواهید رسید که به سوراخ خفاش معروف است. تقریباً در وسط این تالار تپه های مرتفع پوشیده از فضولات خفاش و گل و بسیار لغزنده وجود دارد. برای رسیدن به قله باید از آن بالا بروید که کار آسانی نیست. روی تپه، اگر سرت را بالا بیاوری، روی سقف سالن، خفاش هایی را می بینی که خوابیده اند. مستعمرات خفاش ها چند متر با شما فاصله ندارند. آنها را با پرتاب چیزی بیدار نکنید. تعداد خفاش های غار به دلیل آزار بازدیدکنندگان بسیار کاهش یافته است.

دمای هوای داخل غار حدود 23 درجه سانتیگراد و دمای آب حدود 17 درجه است. این دما تقریباً در طول سال ثابت است و این ثبات اجازه می دهد. بازدید از غار در تمام فصول سال حتی در زمستان امکان پذیر است. با این حال، بهترین زمان برای بازدید از غار دانیال آبی در فصول گرم سال است. زیرا لباس های شما پس از خروج از غار کاملا خیس است.